Mevrouw Terpstra komt met een prangende vraag in de winkel: “Hoe weet je nou of je een eerlijk stukje kip eet? Mijn kleinkinderen eten graag kip-kerrie van mijn recept. Ik heb dat van mijn Indische buurvrouw gekregen en een beetje vernederlandst. Ze smullen er van! Maar nu heb ik het een en ander gehoord over kip en nu weet ik niet meer zo goed.  Hoe kan ik nu het beste inkopen?”

Dat was (en is) wederom geen simpele vraag die ons in de winkel gesteld werd. Want wat is eerlijk? Dat is een nogal filosofische vraag, maar wel een wezenlijke in dit geval. Want hoe zou het leven van de kip in het totale ecologische systeem bedoeld zijn?

Hoe is de kip bedoeld?

Is de kip bedoeld om een week of 10 in een heel goed gecontroleerde binnenomgeving te leven? Ze worden dan in elk geval niet ziek, dat moet gezegd worden! Dus wat dat betreft is dat goed. Bij de biologische kippenhouder hebben ze dan ook nog de optie om naar buiten te gaan als ze dat willen.  Maar toch… na 10 weken leggen ze met zijn allen (het zijn er elke 10 weken echt heel erg veel) het loodje om tot een mals kipfilet te worden…

Ik zie haar wenkbrauwen fronsen, die blik zegt voldoende. Nee dat kan eigenlijk niet de bedoeling zijn natuurlijk.

Sterren

Want dat is niet het idee dat we hebben bij een eerlijke (biologische) kip met een paar sterren op de verpakking!

Als je dacht dat die kip lekker lang buiten had rondgescharreld met enkele tientallen maatjes om haar heen, rustig wachtend op de leeftijd dat ze eitjes kan leggen en pas als dat gedaan is tot een supermals stukje vlees te worden… Dan moeten we je even het een en ander vertellen…

Want zo zit het dus niet in elkaar. En dat komt niet omdat de boer het zo wil, dat komt omdat wij als consumenten het zo willen…

Wakker worden

Wij consumenten moeten daarom goed weten wat er nodig is om aan onze vraag te kunnen voldoen. We moeten nu echt wakker worden!

De malsheid van het kippenvlees kan alleen als de kip jonger blijft dan de leeftijd waarop ze normaal eieren gaat leggen. Dat is 20 weken, maar dat haalt dit soort kip bij lange na niet. Het is al een hele prestatie al de kip de helft van die tijd haalt.

Waarom dat zo is?

Plat en kort door de bocht gesteld: omdat wij voor de kip niet te veel willen betalen. Langer leven kost immers geld. Als de kip lang leeft dan eet ze ook veel meer en dus wordt ze veel duurder. En als ze nog veel langer leeft dan wordt ze ook nog eens minder mals. Zo moeten we én meer betalen voor een kip die langer heeft geleefd én we kunnen haar niet bereiden zoals we gewend zijn want ze is al minder mals geworden door haar langere en gelukkigere leventje.

Dus meer geld voor een minder malse kip…

Dat wil er bij de consument natuurlijk niet in. En omdat we met zijn alle lekker kippig zijn als het gaat om het zien van de realiteit kan dit systeem gewoon blijven bestaan.

Moeten we daarom niet heel anders gaan kijken naar kip? Moeten we er niet minstens het dubbele voor gaan betalen en er minstens de helft minder van gaan eten? Wij denken van wel…

Het is even schrikken, maar wij denken dat hier dus de oplossing zit. En is dat erg? Nee natuurlijk niet. Want er zijn hele goede alternatieven. Je kunt een deel van de kip in gerechten vervangen door paddenstoelen of zelfs door bonen. Extra groenten toevoegen die smaak en structuur aan het gerecht geven kan ook. Bij het kiezen van alternatieven kies je natuurlijk het liefst voor lokale vervangers, dat spreekt voor zich.

Ideeën

“Het zijn natuurlijk ook maar ideeën dat er een bepaalde hoeveelheid kip in de kip kerrie moet zitten,” zegt mevrouw Terpstra mijmerend. “Je kunt net zo gemakkelijk dit idee bijstellen en het recept dus veranderen!”.

En zo simpel is dat!

Tuin van de Toekomst

Om deze reden krijgen wij binnenkort kip van Sjoerd in ons assortiment. Zijn bedrijf heet: de Tuin van de Toekomst. Een tuin waarbij telen van gewassen en het houden van vee in evenwicht is.

De mest van het vee bemest de tuin en de gewassen. Er is geen overschot aan mest en er is geen tekort aan voedsel voor de dieren. Als er een disbalans ontstaat, bijvoorbeeld door een bepaalde plaag, dan wordt er gezocht naar hoe het natuurlijk evenwicht weer terug te krijgen door stap voor stap verder terug te gaan naar de basis en dus niet door weer een nieuwe kunstgreep uit te halen.

Met geduld, dus stap voor stap, vinden dit soort bedrijven oplossingen voor problemen die alleen konden ontstaan omdat wij als consumenten meer meer en nog eens meer wilden zonder dat we als consumenten zagen welke schade we daarbij aanrichten. En daar maakte de voedingsindustrie dus helaas heel handig misbruik van…

Maar nu we met steeds meer mensen wakker worden is het dus wel zo fair als wij de generatie boeren die ons een veel gezonder alternatief bieden, de kans geven hun mooie en eerlijke producten te koop aan te bieden. En dat dus niet alleen, maar hopelijk ook dat wij het dus ook echt gaan kopen en eten!

Boer en kok

Sjoerd is naast boer ook kok. Hij weet dat hij ook de kip die een echt lang leven heeft gehad en dus zijn malsheid verloren is zelfs lekkerder klaar kan maken dan het malse kipfiletje dat we kennen en zich gemakkelijk in de pan gedraagt. “Maar dan moeten de mensen wel weer leren koken met tijd en aandacht”, zegt hij met zijn typische blik die het midden houdt tussen ondeugend, vastberaden en heel wijs. We kunnen allemaal heel veel leren van jonge gedreven mensen als Sjoerd!

Deel je jouw lekkerste gerecht met ons waarbij je de helft van de super goede kip van Sjoerd vervangt door iets lokaals én plantaardig en zo dus met het zelfde budget een te gekke twist geeft aan bestaande recepten?

Wij kijken er naar uit, we hebben in de foto bij dit blog al wat ideetje verzameld voor de kip kerrie van mevrouw Terpstra. Er zullen er vast nog veel meer zijn!